BO BEERZEL - SV GRASHEIDE 6 - 4
In een stralend zonnetje mochten we aantreden op het B veld van Beerzel. Onze tegenstander liet heel wisselvallige resultaten optekenen, verliezen tegen Bevel maar Tisselt tot op 1 doelpunt houden. Negen doelpunten maken tegen Muizen, kortom er was geen staart aan te krijgen. 2 jaar geleden stond Beerzel in de U10 reeks met Grasheide maar ze verhoogden met de winterstop van niveaucode, deze code spelen ze nu al een tijdje.
Nog steeds konden we geen voltallige ploeg op de mat brengen, Quinten en Mauro waren nog steeds gekwetst. Met 8 man konden we net starten, Karl kwam in de loop van kwartje 1 aan.
Ik had deze ploeg 15 minuten zien spelen tegen Bonheiden en wat me opviel was telkens hoge ballen, sterke voorspelers en stevig in de duels. Op voetballend vlak en achteraan op de vleugel vond ik ze kwetsbaar. Vooraf vroeg ik duidelijk van niet mee te gaan in hun spel en in de lucht te spelen, niet in de duels te spelen want dan zouden we sowieso het onderspit moeten delven. En wat doen we in het begin van de wedstrijd meteen een corner weggeven, daarna van onze man verdedigen en meteen op achterstand. Tijdens kwartje 1 kwamen we op alle vlakken tekort, we speelden veel te ver van onze man, de lange bal die ik gevraagd had eruit te halen bij de tegenstander konden ze vrij uitspelen en ipv over de grond te combineren speelden we alle ballen hoog en was de tegenstander heer en meester. Na 5 minuten stond het al 2 - 0 en nadat de scheids nog een duidelijke hands niet floot 3 - 0. In elk doelpuntfase liep er wel iets mis en namen we verkeerde keuzes. Met 4 - 0 na kwartje 1 was de wedstrijd na 15 minuten al gespeeld.
Ik was echt zwaar ontgoocheld in het hele team, geen enkele speler haalde zijn normale niveau. Vorig jaar wist men me te zeggen toen er thuis tegen Berlaar ook zo'n helft niets lukte dat dit elke ploeg wel eens overkomt. Ik hoop dat we dan onze portie hiervan gehad want onze eerste helft was niet om aan te zien. Kwartje 2 was al iets beter maar een vrije trap werd volledig mistrapt, we bleven in elke positie zowat hangen en mooie combinaties waren uiterst zeldzaam en toen we met 3 man tegen 2 verdedigers kwamen speelden we gewoon in de laatste man zijn voeten. Het enigste verschil met kwartje 1 was dat de tegenstander wat gas terugnam maar nog steeds zat er teveel afval in ons spel. Het deed echt pijn dit aan te zien en iedereen deelde in de malaise. Uiteindelijk konden we dan toch eens tegenprikken maar opnieuw na veel te slap verdedigen stond de 5 - 1 op het bord. Echt om moedeloos van te worden.
Aangezien de tegenstander naar binnen ging besliste ik buiten te blijven staan. Het is belangrijk ook de positieve zaken aan te halen maar om eerlijk te zijn ik vond er zo goed als geen. Onze jongens kregen dan ook een donderpreek, ik was echt enorm ontgoocheld. Het kalf was weliswaar verdronken maar toch we gaan ervan uit dat het 0 - 0 is, deze eerste helft gewoon vergeten en er de tweede helft het beste van maken.
Maar ook in het begin van kwartje 2 vond ik ons nog steeds niet super bij de les. Weliswaar na een overtreding kwam Beerzel op 6 - 1 maar opnieuw een vermijdbaar doelpunt. Maar lag het aan de laksheid van de tegenstander of aan ons eigen besef dat we ons echt moesten herpakken vanaf minuut 35 stond er precies een andere ploeg op het veld. We begonnen te combineren, de duels te winnen, te vechten voor elke bal en vooral samen te spelen. Grasheide was nu duidelijk de betere ploeg en na de 6 - 2 hadden we eerst al 2 - 3 goede kansen gehad. Tijdens kwartje 4 lukte snel de 6 - 3 en met nog een 6 tal minuten te spelen ook de 6 - 4. We bleven drukken maar de aansluitingstreffer viel niet meer.
Een wedstrijd met 2 gezichten maar om eerlijk te zijn ontgoocheling overheerst. De hoofdreden is net zoals vorige week een punt dat ik aanhaalde niet te doen(deze week met hoge ballen te spelen en bv elke ingooi gingen we dan nog op de tegenstander zijn hoofd werpen ipv kort te komen vragen en terug te leggen)opnieuw zondingen we aan het niet uitvoeren van een aangehaald punt(vorige week was dit de bal meer terug te leggen bij vast te zitten). Zo slikken we doelpunten die we niet binnenkrijgen als we het op een andere manier doen.
Op de overwinning van Beerzel valt weinig op aan te merken, laat ons eerlijk zijn in de meeste wedstrijden komen we momenteel nog net iets te kort. Niet dat het verschil groot is maar de meeste ploegen zijn net iets sterker. Op zich is het resultaat niet het belangrijkste, bedoeling is dat onze jongens er beter van worden in de toekomst. Op Tisselt na was het verschil altijd heel miniem. Ik ben er zeker van dat elke speler wel beseft dat het tijdens de eerste helft niet goed was, maar toch wil ik ze allen een dikke chapeau wensen om zich tijdens de 2de helft volledig te herpakken.
Doelpunten : Karl en Mathis 2
Assist : Karl - Mathis - Florian 1
Man van de match : vandaag een makkelijke keuze. Karl die toch voor een ander wedstrijdbeeld zorgde.
Jurgen
In een stralend zonnetje mochten we aantreden op het B veld van Beerzel. Onze tegenstander liet heel wisselvallige resultaten optekenen, verliezen tegen Bevel maar Tisselt tot op 1 doelpunt houden. Negen doelpunten maken tegen Muizen, kortom er was geen staart aan te krijgen. 2 jaar geleden stond Beerzel in de U10 reeks met Grasheide maar ze verhoogden met de winterstop van niveaucode, deze code spelen ze nu al een tijdje.
Nog steeds konden we geen voltallige ploeg op de mat brengen, Quinten en Mauro waren nog steeds gekwetst. Met 8 man konden we net starten, Karl kwam in de loop van kwartje 1 aan.
Ik had deze ploeg 15 minuten zien spelen tegen Bonheiden en wat me opviel was telkens hoge ballen, sterke voorspelers en stevig in de duels. Op voetballend vlak en achteraan op de vleugel vond ik ze kwetsbaar. Vooraf vroeg ik duidelijk van niet mee te gaan in hun spel en in de lucht te spelen, niet in de duels te spelen want dan zouden we sowieso het onderspit moeten delven. En wat doen we in het begin van de wedstrijd meteen een corner weggeven, daarna van onze man verdedigen en meteen op achterstand. Tijdens kwartje 1 kwamen we op alle vlakken tekort, we speelden veel te ver van onze man, de lange bal die ik gevraagd had eruit te halen bij de tegenstander konden ze vrij uitspelen en ipv over de grond te combineren speelden we alle ballen hoog en was de tegenstander heer en meester. Na 5 minuten stond het al 2 - 0 en nadat de scheids nog een duidelijke hands niet floot 3 - 0. In elk doelpuntfase liep er wel iets mis en namen we verkeerde keuzes. Met 4 - 0 na kwartje 1 was de wedstrijd na 15 minuten al gespeeld.
Ik was echt zwaar ontgoocheld in het hele team, geen enkele speler haalde zijn normale niveau. Vorig jaar wist men me te zeggen toen er thuis tegen Berlaar ook zo'n helft niets lukte dat dit elke ploeg wel eens overkomt. Ik hoop dat we dan onze portie hiervan gehad want onze eerste helft was niet om aan te zien. Kwartje 2 was al iets beter maar een vrije trap werd volledig mistrapt, we bleven in elke positie zowat hangen en mooie combinaties waren uiterst zeldzaam en toen we met 3 man tegen 2 verdedigers kwamen speelden we gewoon in de laatste man zijn voeten. Het enigste verschil met kwartje 1 was dat de tegenstander wat gas terugnam maar nog steeds zat er teveel afval in ons spel. Het deed echt pijn dit aan te zien en iedereen deelde in de malaise. Uiteindelijk konden we dan toch eens tegenprikken maar opnieuw na veel te slap verdedigen stond de 5 - 1 op het bord. Echt om moedeloos van te worden.
Aangezien de tegenstander naar binnen ging besliste ik buiten te blijven staan. Het is belangrijk ook de positieve zaken aan te halen maar om eerlijk te zijn ik vond er zo goed als geen. Onze jongens kregen dan ook een donderpreek, ik was echt enorm ontgoocheld. Het kalf was weliswaar verdronken maar toch we gaan ervan uit dat het 0 - 0 is, deze eerste helft gewoon vergeten en er de tweede helft het beste van maken.
Maar ook in het begin van kwartje 2 vond ik ons nog steeds niet super bij de les. Weliswaar na een overtreding kwam Beerzel op 6 - 1 maar opnieuw een vermijdbaar doelpunt. Maar lag het aan de laksheid van de tegenstander of aan ons eigen besef dat we ons echt moesten herpakken vanaf minuut 35 stond er precies een andere ploeg op het veld. We begonnen te combineren, de duels te winnen, te vechten voor elke bal en vooral samen te spelen. Grasheide was nu duidelijk de betere ploeg en na de 6 - 2 hadden we eerst al 2 - 3 goede kansen gehad. Tijdens kwartje 4 lukte snel de 6 - 3 en met nog een 6 tal minuten te spelen ook de 6 - 4. We bleven drukken maar de aansluitingstreffer viel niet meer.
Een wedstrijd met 2 gezichten maar om eerlijk te zijn ontgoocheling overheerst. De hoofdreden is net zoals vorige week een punt dat ik aanhaalde niet te doen(deze week met hoge ballen te spelen en bv elke ingooi gingen we dan nog op de tegenstander zijn hoofd werpen ipv kort te komen vragen en terug te leggen)opnieuw zondingen we aan het niet uitvoeren van een aangehaald punt(vorige week was dit de bal meer terug te leggen bij vast te zitten). Zo slikken we doelpunten die we niet binnenkrijgen als we het op een andere manier doen.
Op de overwinning van Beerzel valt weinig op aan te merken, laat ons eerlijk zijn in de meeste wedstrijden komen we momenteel nog net iets te kort. Niet dat het verschil groot is maar de meeste ploegen zijn net iets sterker. Op zich is het resultaat niet het belangrijkste, bedoeling is dat onze jongens er beter van worden in de toekomst. Op Tisselt na was het verschil altijd heel miniem. Ik ben er zeker van dat elke speler wel beseft dat het tijdens de eerste helft niet goed was, maar toch wil ik ze allen een dikke chapeau wensen om zich tijdens de 2de helft volledig te herpakken.
Doelpunten : Karl en Mathis 2
Assist : Karl - Mathis - Florian 1
Man van de match : vandaag een makkelijke keuze. Karl die toch voor een ander wedstrijdbeeld zorgde.
Jurgen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten